Vil Solivyes'in Yanılgı Dünya Yaşam Alanı ile İlgili Olan Bilgilerini ve Duyularını Temsil Eden Video Uygulaması olarak Yanılgının Bitirilmesi Adına da Süreklİ Çalışmalar Yapar Özelliklerdedir. Bütün Videolar gibi bu videoda kendisi ve bilgisi ile ilgili bütün tesirler ve obsedör oluşumları yok eder.
Vil Solivyes'in Zaman Kavramlarını Temsil Eden ve Onların Bütün Bilgilerinin Yaşatılması ile ilgili uygulama ve çalışmalar yapan video uygulaması. Bütün Videolar gibi bu videoda kendisi ve bilgisi ile ilgili bütün tesirler ve obsedör oluşumları yok eder.
Vil Solivyes'in Merkezlik Özelliğini Gereken Şekilde Bildiren ve Yaptırımlarını Uygulatan Video Uygulaması. Bütün Videolar gibi bu videoda kendisi ve bilgisi ile ilgili bütün tesirler ve obsedör oluşumları yok eder.
Konsantrasyon, bir alana, konuya, duruma odaklanarak o alan, konu ve durumun bilgisini alabilme özelliğidir. Konsantre olunan şeyler konusunda varlıklar bilgiler edinir, konsantre olmadığı alanlarda neler yaşandığını o an tam anlamı ile bilemez, nereye odaklanılıyor ise o an o alanın, durumun bilgilerini alıyor ve gereken şekilde uygulamasını yapıyor anlamına gelir. Konsantrasyon, ilgili konuya oldukça fazla şartlanarak onunla ilgili merkez bilgileri, ilgili olan bütün bilgileri alabilmekle ilgilidir. Mesela, şuan Vil Solivyes tamamen bu bilgileri yazmaya konsantre olmuştur ve yazarken aynı zamanda hataları, yanlışları düşünmektedir, anlamlarını düşünmektedir ve şu an varlıksal durumu tamamen bu bilginin yazılmasını takip etmektedir ve şu an başka bir yerde olanlarla ilgili olamamaktadır. Kendisini bu duruma konsantre etmiştir ve bu şekilde odaklanma sayesinde bilgileri amacına uygun şekilde oluşturabilmektedir.
Konsantrasyon sayesinde işler çok başarılı bir şekilde yapılır. Tamamen işler ile ilgili olmanın da dışında yaşamı algılamakta bir konsantrasyon meselesidir. Gerçeklik algısı da konsantrasyonla ilgili olarak kendisini açıklar. Konsantre olmak durumu, ilgili olunan konuya tamamen şartlanmış bir zihinsel alan ve o konu ile bir bütünmüş gibi düşünmek, bakış açısı geliştirmek ve konu ile ilgili olan bütün alanları sürekli ve daim bir şekilde incelemek haliyle yaşatılır.
Taciz, bir oluşuma yada varlığa istemediği bir şeyi zorla yapmaya çalışmaktır, tecavüz istemediği bir şeyi zorla yapmaktır, gasp ona ait olanları zorla almak, sadizm yine bu zorla ve içeriğinde olumsuz eylemlerin bulunduğu hareketleri cinsellik ve benzeri ilişkiler içinde de yaşatmaktır. Bunların hepsi varlıkların bütün alanlarında tamamen yasaklanmalıdır. Hiç kimse, hiç bir oluşum bu gibi istenmeyen şeyleri zorla yaptıramaz. Varlıklar özgür iradeleri kapsamında kendi hayatlarını diledikleri gibi şekillendirirler ve bu şekillendirme kesinlikle başkalarına zarar verici özelliklerde olmamalıdır. O zaman bilgideki özgür irade kanununa ters davranması sebebiyle haksız duruma düşer ve bu durumda hakkında varlıkların gerekenleri yapması haklı bir davranış şekli olur. Taciz söz konusu olduğu zamanlarda karşıdaki varlığın bundan rahatsız olup olmaması gözlenir, eğer rahatsız olmuyorsa zaten zorlama eylemi de söz konusu olmaz.
Tacizler zorla ve istenmeyen şeylerin yapılması şeklinde tanımlanır ve bu olumsuz eylem sevgiye ters bir şekilde yaşatılır. Tecavüz ise yapmaya çalışmanın dışında tamamen eyleme geçerek bunu gerçekleştirmektir, varlığın bütün hak ve hürriyetlerine saldırmaktır, özgürlüklerine sahip çıkmaya çalışarak iradesini kontrol altına almak, tecavüzü tanımlamaktadır.
Bir çok konuda taciz ve tecavüz söz konusu olabilir. Zihinsel ve bedensel, cinsel, yaşamsal tacizler, tecavüzler tamamen varlıklara zarar veren ve toplu yaşam alanlarında kesinlikle uygulanmaması gereken olumsuz eylemlerdir. Gaspta özellikleri ile bu iki eyleme benzemektedir ve başkasına ait olanları zorla almak, başkasına ait olan alanlara zorla girmek, tehdit ve baskılarla başkasının hakkı olan şeylerde hak iddia etmek gibi tanımla açıklanabilir ve içeriğinde zorlama, baskı, tehdit, şiddet olan her şey haliyle olumsuzdur ve gaspta bu olumsuz eylemler arasında yerini alır. Bu örneklerle benzer olumsuz eylemlerinde neler olduğunu anlayabilirsiniz.
Varlıkların bazı yaşamsal özellikleri öyledir ki ancak kendi seviyesindeki varlıklarla bunları yaşadığı zaman sağlıklı bir şekilde ondan faydalanabilir. Mesela cinsellik, bir varlık, henüz ilk ergenlik çağları olsun diyelim yaşamının, ve başka bir varlıkta yaşamının yaşlılık zamanlarında olsun diyelim, ve onların cinsel birliktelikleri söz konusu olduğunda, bu cinselliğin karşılıklı olarak duygu ve düşüncelerin paylaşılması anlamına gelmesi ve bu paylaşımın direk ve aracısız bir şekilde karşılıklı olarak birbirlerini anlamasını istemesi gibi durumlarında söz konusu olması ile, bu iki varlığın bu durumu yaşaması sonrasında ortaya zevk, memnuniyet, mutluluk çıkarmayacak ve bunun yerine pişmanlıklar ve şaşkınlıklar, rahatsızlıklar söz konusu olacaktır.
Çünkü birbirlerinin seviyelerinde olmayan zihinsel yapıları, algıları, düşünceleri, istekleri ve buna benzer bütün alanları kendisinin çok altında ve kendisinin çok üstünde bir bilgi ve tecrübe tarafından anlama ve algılama konusunda zorlanmaya tabi tutulmuştur ve bu zorlanma, sonrasında cinselliğin özgürlüğünü yaşayamayan çiftin tamamen mutsuz olarak ayrılmasına neden olur ve bu durum bu sebeple yasaklanmıştır.
Kendi olamayan kendi doğrusunu hiç bir zaman bulamayandır.
Kendi olmak, varlıkların kullandığı ve kendilerini, zevklerini, beğenilerini, ilgi alanlarını ve seçimlerini belirleyerek kendilerini yapılandırdığı bir kavramdır, varlıksal yapılandırma şeklidir. Varlıkların kendilerine mal ettikleri özellikleri ile ve karakterlerini oluşturan, yaşam tarzlarının bilgilerinin bulunduğu ve bu bilgilerin varlığı etkilemesi ile kendisini bu şekilde hisseden ve algılayan, beğenen, tamamen kendisinin karakteristik özelliklerini yapılandırmakla ilgili olan, beğenilerinin, alakalı olduğu konularının kayıt edildiği ve onlarla da arasında bir bağ oluşturan duyusal özelliğidir. Ve bu şekilde gün geçtikçe kendisini yapılandırarak gelecekteki kendisine yaklaşan, kendisini herkesten farklı olarak bu duyusal özelliğe eklediği bilgilerle şimdiden hazırlayan varlığın, bu sonsuz yaşam hali yolu üzerinde kendisini herkesten farklı kılan özelliklerinin, bilgi ve tecrübelerinin bulunduğu alandır.
Algılamak, bir olayı, konuyu, durumu, bilgiyi, şeyi fark etmek, onunla ilgili bir farkındalık yaşama durumudur. Bu durum farkındalık özelliğinden farklı olarak bilgileri, görüntüleri, yanlışları ve doğruları, detayları, sorunları, gizleri, bilinmeyenleri algılamak şeklinde ilgili olunan alanlarla ilgili gerekenleri fark etme halidir, anlama, algılama halidir. Bu algının sebepleri bir kaç şekilde örneklendirilebilir, kimileri algılarını okudukları yazılar içindeki derin anlamlar için kullanabilir, kimileri algılarını gördükleri bir manzaranın içindeki detaylar için kullanabilir, algılar farkındalık özelliğinden yerine, duruma, olaya göre yapılandırılması şekliyle farklıdır. Farkındalık özelliği, yaşamı, hayatı fark etmek, kendisinin var olduğunu ve burada bulunduğunu kendisine ispatlamakla ilgili bir özelliktir.
Rüyalar, varlıkların uyuduğu zaman aslında uyumayan diğer duyusal özelliklerinin varlığını da kanıtlayan, uyumak gibi bir eylemin aslında bizler gibi enerjiden oluşan varlıklar için gereksiz olduğunu ispatlar özellikleri ile, varlıkların aslında kendi yapılarını bir nevi yaşatırcasına uygulamaya soktukları düşünsel görüntüler bütünüdür. Varlıklar dünya şartlarına geldikleri zaman rüya şeklinde bir oluşum yapılanmıştır. Aslında uyumak, yemek yemek, yorulmak gibi eylemleri kendi yapısında bulundurmayan varlıksal hallerimiz, bu dünyanın kısıtlayıcı yapılanması yüzünden bu türden olaylar yaşamak zorunda bırakılmıştır. İşte rüyalarda varlıkların uyutulamayan bazı özelliklerinin hala aktif bir şekilde çalışıyor olmasının kanıtı olarak yaşanır. Mesela rüyalarda farkındalık özelliği olmaz.
Varlıklarımız bu dünya şartlarında yaşadığı insan bedenleri için bir duyuda geliştirmiştir. Bütün bedensel özelliklerinden, yaşam şekillerine, iç organlardan, boy, ten rengi, göz rengi ve benzeri görüntülerle ilgili olan özelliklere kadar insan bedenlerinin bütün hatları ile ilgilenen bir duyusal özellikte vardır. Dünya şartlarından kurtulduğumuz zaman, işte o zaman bu bedensel görüntüyü bu duyumuz sayesinde istediğimiz gibi şekillendirebiliriz. Dünya insan bedeni gibi kısıtlı bir şekilde tasarlanmış özellikleri ile varlıksal bedenlerimizin bütün ihtiyaçları ve ayarlamaları ile ilgilenen duyusal özellik, diğer duyuların bu bedenlerde nasıl yerinde uygulama yapacağı gibi ve daha bir çok başka konularda çalışarak varlıksal beden ayarlamalarımızı yapar.
Noven, varlıkların kendi varlıksal alanlarının dışında, dışarıya karşı olan son derece büyük güvensizliğini ifade eden ve dışarısının her söz konusu olduğunda, bu güvensizlik ile çalışmaların yapılmasını sağlayan, bu durumun getirdiği özel bir dikkat ve özenle dışarı ile ilgili işlerin yapılması amacını güden, dışarıya ait hiç bir gerçeğin varlığın kendisinden önemli olmadığını bildiren, obsedörler ve kötü bilgilerle dolu olan yaratılışın tamamen güvensiz olabileceğini hatırlatan ve bizim için zararlı oluşumların olduğunu her zaman bildiren, hatırlatan erdemsel özelliktir. Varlıksal alanların dışı söz konusu olduğunda kendisine özel algılama özelliği ile ilgili alanları, yani duyuları bildiği güvensiz durumlar hakkında da uyaran, önlemler alınmasını sağlayan, dışarı ile ilgili çalışmalar yapılırken her zaman tetikte olunmasını hatırlatan, bu konuda gözlemler yapılmasını ön gören, dışarıdan gelebilecek olan bütün tehditleri önceden hesap ederek bu konu hakkında varlıklara hatırlatmalarda bulunan, tamamen dışarının güvensiz ve zararlı bir alan olduğunu bizlere her daim hatırlatıp, bu şekilde dışarıdan varlıksal alanlarımıza her hangi bir müdahale geldiğinde önce güvensizce bakış açısı ile gelen olayları incelememizi anlatan ve bildiren erdemsel özellik, bu özellikleri ile tamamen varlıkların kendileri ile ilgili şeyler söz konusu olduğunda kimseye güvenmemesi gerektiğini hatırlatır.
Varlıkların var olmasını kanıtlayan ve ne yapılırsa yapılsın ( varlık kendi istemediği sürece, obsede edilmediği ve bunu kabul etmediği sürece ) yok edilmesi söz konusu olmayan, buna göre kendisine hep bir var olma hali oluşturmak için varlığın varlıksal alanlarını kullanan, öncelikle varlığın kendi özü olacak şekilde, içeriğindeki bilgilerin sadece O'nu kullanan varlığın kendi bilgileri ve tecrübelerinden oluşan, bu duyusal özellik içinde varlık için kendileri ile ilgili bir arşiv kayıt tutma, bir eksiklik söz konusu olduğunda bilgi ve tecrübeleri buradan elde edebilme imkanını bulunduran, varlığın kendisini ifade eden anlamları taşıyan, varlığın var olması erdemini sağlam bir şekilde tutarak O'nun var olmasının garantisi şeklinde bir savunma ve koruma mekanizması halinde çalışan duyusal özelliğidir.
Ve vavasi duyusal özelliğinin içinde, varlığın en başından bu yana edindiği bütün bilgi ve tecrübeler kayıtlar şeklinde bulunur, diğer duyularında bir sorun olursa, bu bilgi ve tecrübeler vavasi duyusundan edinilir.
Aynı zamanda vavasi duyusundaki bilgi ve tecrübeler, varlığın edindiği bilgi ve tecrübelerin özü olduğu için varlıksal alanlarında bulunan bilgi ve tecrübelerle de bir uyum içinde bulunması gerekmektedir. Bu sayede varlıksal alanlarda bir eksiklik olduğunda bu duyusal özellikteki bilgi ve tecrübeler gereken eksikliği tamamlar, bu konuda çalışmaların yapılması için yaptırımlarda uygulatır. içeriğindeki bütün bilgi ve tecrübeler Vavasi alanında özel bir muhafaza haliyle saklanır ve varlıklar kendilerini böyle özel bir duyusal özelliğin koruması altında bularak çok uzun zamanlarca yok edilme sorunları olmadan yaşarlar.
Cömertlik, bir konuda ihtiyacı olan bir alana yada varlığa gereken şekilde kendisinde olandan hiç düşünmeden, ihtiyacın baz alınarak yapıldığı bir yardımlaşma çeşidini ( kendinden vermekle ilgili olan davranış biçimi ) tanımlayan erdemsel bir kavramdır. Yani kendisinde iki tane olan bir eşyadan bir başkasında hiç yoksa ve O'nun ihtiyacı varsa ve iki tane olanda hiç düşünmeden ihtiyacı söz konusu olduğu için kendisindeki iki taneden birini veriyorsa o zaman bu cömertliktir, hatta kendisindeki bir taneyi de iki bölerek vermek daha da cömert olmak anlamına gelir. Kendisinde olanları esirgemeden başkalarına yardımcı olmak için vermek erdemi cömert olmayı tanımlar. Eli açık olmak ile aynı anlama gelen cömertlik, bu yaşamda varlıkların birbirlerine yardımlaşmanın da gereği olarak yaşatması gereken bir konudur. Yaşamda herkesin ihtiyaç duyduğu şeyler vardır ancak bu durum maddi de, manevi de olabilir.
Manevi desteklere ihtiyacı olanlara bu anlamda yardımcı olmakta bir cömertliktir ve kendisindeki manevi bilgilerden esirgemeden verebilmekte cömertlik adı altında açıklanabilir ve kendisindeki pozitif moral gücünü, başkasının bulunduğu olumsuz durumdan kurtarmak için kullanması bir yine bir cömertliktir diyebiliriz.
Teşekkür etmek, yapılan bir yardım, iyi bir iş, bir ince davranış, güzel bir söz sonrasında bunu yapan yerlere söylenen ve yaptığı şeyi karşılayacak ölçüde bundan memnun olduğunu ifade eden bir incelik sözüdür, memnun olma ifadesidir, yaptığı için minnettar olduğunu anlatmanın ve ilişkileri pozitif yönde etkileyici bir tavır alma halidir, sözlerle ifade edilerek teşekkür etmek şeklinde dile getirilir. Ve bu gibi sözler, toplum içinde birlik ve beraberlik sağlayıcı, saygıyı yaşatan, önemseyen bir cevap olarak kullanılır. Her hangi bir şekilde bu gibi olaylar yaşanınca teşekkür ederler ve bunu duyan diğer varlıklar, bundan mutlu olur ve yaptığı şeyi yapmış olmaktan dolayı sevinir. Teşekkür edilmesi, varlığın kendisini iyi hissetmesine neden olur, tabii ki samimi ve gerçek teşekkürlerdir bunlar.
Teşekkür edende kendisini iyi hisseder, teşekkür edilende kendisini aynı şekilde iyi hisseder. Bu durum varlıkların arasındaki iletişime saygı, incelik, anlam katar. Genellikle yapamadığı bir şeyi başkasının yapması durumunda ona mutlaka teşekkür edilir ve bu sayede insanlık kavramları daha da anlamlı ve güzel olur.
Üretkenlik, verimlilik olmayan bir şeyin ortaya çıkarılması durumu yada olan bir şeyden daha da fazla şeyler ortaya çıkarma halini, çalışmasını, uğraşını tanımlayan bir kavram olarak tanımlanır. Üretmek zaten faydalı hale getirmekle ortaya çıkmış bir varlıksal, bilgisel, oluşumsal, o yerin kendisinde olan özellik şeklinde de ifade edilebilen bir yetenek, anlayıştır. Çalışma isteğinin yeni bir şeyler ortaya çıkarmakla bağdaştırılarak gelişimi destekleyen, yenilikleri getiren, azim ve çaba ile de birlikte yol alan, çalışkanlığın bir sonucu olan bilinmeyenleri bildirmek, yepyeni bilgilerle tanışmak, farklı olanları deneyimlemek üretkenliğin bir sonucu olarak yaşatılır. Ve tabii ki her şey gibi sevgi uyumlu içerikleri üreten varlıkların ortaya çıkardığı sonuçlar yine aynı oranda sevgi uyumlu olacaktır ve bu uyum gözlenerek üretkenlik söz konusu edilmelidir.
Bir şeyler üretmek, varlıklara, yada üretebilme imkanı olan oluşumlara her zaman pozitif şekilde geri dönecek çalışmaları sağlamaktadır. Boş durmak yerine bir şeyler üretmek varlıkların kendisine faydalı bir etkide bulunma gözlemini yapmasını sağlar.
Öğrenmek, bir konuda bilinmeyenlerin anlaşılmaya çalışılması durumu ve bu anlamanın sonunda artık konu ile ilgili olarak uygulamalarında kolaylıkla yapılabilmesi sağlanmış ise, o konuyu öğrenmiş oluruz şeklindeki tanımla ifade edilebilir. Öğrenilen şey, tamamen bilinir şeklinde bir durumu ifade edebiliriz. Ben öğrendim demekle ben biliyorum o konuyu, olayı, şeyi, ilgili olanı denmek istenmiştir. Ve kısa bir cümle ile de bir şeylerin öğretilebilmesi söz konusu olabiliyorken, günlerce, aylarca, senelerce süren öğrenimlerde söz konusu olabilmektedir ve genellikle işe yarayan bilgiler, tecrübeler öğrenilmek istenir ve öğrendikçe varlıklar kendilerine gelişimsel etkilerde bulunan bilgiler ve tecrübeler katarlar ve hiç bilinmeyenlerin öğrenilmesi, varlıkların kendilerine bilinmeyen yeni özellikleri katması ile aynı anlamı taşır. Varlıklar işte bu şekilde öğrenimlerle gelişirler. Öğrenmek, sevgiyle uyumlu ve faydalı olması zorunluluğu kapsamında yeni gelişimsel etkileri olan bilgileri de yanında getirir ve bu bilgileri anlamaya çalışmak, öğrenmek istemek işte bu duyunun ilgi ve algısı alanına girer ve varlığın öğrenmek istediği konular söz konusu olduğunda, o zaman ilgili konunun tam olarak nasıl öğrenileceğini, bu yaparken edindiği bilgilerin ilgili olduğu duyusal yada bilgi ve tecrübeler alanında nereye ekleneceği, öğrenmekle ilgili olarak varlığın ihtiyacı olan konularda bunu ona da hatırlatmakla ilgili ve benzeri bir çok görevi bulunan duyusal özellik şeklinde varlıklarda tezahür etmiştir. Dünya şartlarındaki kısıtlanmış özellikleri ile çalışmaktadır. Sürekli bir şeyleri öğrendiğimiz bu yaşamda, öğrenmek duyusal özelliğinin varlığı olmadan bu durumu bu kadar kolay başarabilmemiz mümkün olmazdı.
Özgürlük, bir varlığın yada oluşumun herhangi bir koşulla sınırlanma, zorlama, kısıtlama olmaksızın düşünme ve davranma durumu, istediği şeyi yapabilmesi erdemidir. Bu şekilde kendi istediğini istediği şekilde yapan varlık özgür olur. Özgürlük var olmanın olmazsa olmaz erdemlerinden biri olarak yaşamanın temel esasıdır. Herkesin ilgi alanları, kendi olma bilgileri birbirinden farklıdır ve istekleri tamamen herkesin kendisine özeldir ve bunları ancak özgürlük erdemi varken doğru bir şekilde yaşayabilir. Bu erdem yokken varlıklar her zaman eksik kalırlar. Yaşamın hiç bir anlamı kalmaz. İsteksiz, zoraki, baskı içinde bir düzende yaşamaktan farksızdır özgür olamamak. Özgür irade ismiyle de zaten iradenin özgür olması gerektiğini vurgulanır. İradeler ancak özgürken kendisini yaşatabilir, kendisini özgür bir şekilde yaşatamayan irade zaten iradi bir gücü temsil edemiyor demektir ve topluluklar şeklinde yaşanan ortamlarda toplumları ilgilendiren kurallar dahilinde herkes kendi özgürlük anlayışını dilediği gibi yaşatır.
Dünya şartlarındaki imkansızlıkların sağladığı özgür olamama durumları yanıltıcıdır, bunun aksine zihinde özgürlük bu konuda varlıklar için tam özgürlük zamanı gelene kadar gereken tatmini sağlar. Asıl önemli olan zihindeki özgürlük kavramını yaşatmaktır.
Bazı fikirlerin, inançların varlıkların özgürlüğünü kısıtlamasına izin vermek, özgürlüğü varlıkların yaşaması önündeki engellerdir. Ve dünya şartlarında bir çok ideoloji, fikir, inanç, bilgi varlıkların özgürlüklerini kısıtlayıcı türden düzenlenmiştir ve bunlara inanan varlıklar, kendi özgürlüklerini kısıtlamış ve özgür irade kavramını tam anlamı ile yaşatamamış olurlar.
Aidiyet, kendini bir yere ait hissetmekten kaynaklanan bağlı olma halini tanımlayan bir kavramdır. Bu his sayesinde kendisini ait hissettiği yere karşı ileri derecede bir güven, inanç, bağlılık sağlanır ve bu hissin oluştuğu alanlar her zaman O'nun en çok rahat olduğu yerler olur. Aidiyet hissedilen alanlarda ve bunun kabul edildiği yerler genellikle varlıkların aile olarak tanımladığı, yuva olarak tanımladığı, kendilerini bilgiler açısından uygun gördükleri yerler olarak sayılır ve bir varlığın en çok aidiyet hissettiği alan, kendi varlıksal alanlarıdır. Kendi varlığının özellikleri, enerjileri, kendi bilgileri, duyuları ve bunların bütünlüğünden oluşan alan, varlığın kendi alanı anlamına gelir ve asıl aidiyetlik kavramı burada anlamlaşır. Varlık kendisini bu şekilde bir aidiyet hissi ve kavramı ile kendi özelliklerine ait hissetmedikçe ve bunun için çabalamadıkça faydalı sonuçlar elde edemez.
Ancak dünya yaşamında da varlıkların aile gibi, akraba gibi ve kendilerinin bileceği şekilde kendilerini ait hissettikleri alanlar, bölgeler, topluluklar bulunur ancak bu aitlik konusu özgür iradelerini teslim edecek şekilde değil, ait olmasıyla o alana karşı bir sorumluluk hissetmesi, bir bağ hissetmesi şeklindeki tanımla anlatılmak istenen açıklanabilir.
Amaçlar, idealler ve hedefler kast ettiğimiz tanımla ilgili olarak aynı anlamları ifade etmekte olup bir varlığın yada alanın, organizasyonun bir konuda karar vererek bu kararının arkasından gitmesi durumuna, gerek çalışarak, gerek düşünerek, ilgili amaç ne ise onu başarmakla ilgili çaba içinde bulunarak uygulamasını yapması erdemine amaçladığı şeyi yapması adı verilir.
Amaç için ulaşılması gereken bir durum, sonuç, yer olmalıdır. Amaçlarla çalışmalarımıza yön veririz. Her çalışmanın kendisine ait bir amacı vardır ve bu amacı yerine getirmek için çalışmalar yapılır. Sonuca ulaşıldığında ise amaç bitebilir, çalışma sonlanır, amaç gerçekleştirilmiştir denilebilir. Ancak kısa süreli amaçlar olduğu gibi çok uzun süren hatta sonsuzluğu kapsayan amaçlar bile olabilir. Varlıkların bu sonsuzluk içinde kendisine ait ilelebet sürecek bir amacı uygulamaya çalışması gibi. Amaç ilgili olan o alanı kendisi ile meşgul eden ve çalışmasına yön veren bilgiler ve tecrübeler, anlayışlar bütünüdür. Bir şeyi amaçlamak ve o uğurda çalışarak amacını gerçekleştirmek her şeyden önce ilgili alanların, varlıkların kendisine güvenmesini ve benzeri şekilde bir çok özelliği katar.
